Heterogeniczny z natury, PCOS jest definiowany przez kombinację oznak i objawów nadmiaru androgenów i dysfunkcji jajników przy braku innych specyficznych diagnoz. Etiologia tego zespołu pozostaje w dużej mierze nieznana, ale coraz więcej dowodów sugeruje, że PCOS może być złożonym zaburzeniem wielogenowym o silnych wpływach epigenetycznych i środowiskowych, w tym czynnikach dietetycznych i stylu życia. Skorzystaj z wiedzy profesjonalnego dietetyk kliniczny Lubliniec mgr Michał Strużyk, aby uzyskać profesjonalną pomoc.
Jakie są objawy PCOS?
PCOS należy do schorzeń, których nie można zdiagnozować za pomocą podstawowych badań diagnostycznych, w tym badań krwi, posiewu i biopsji; w związku z tym nie ma pewnego testu do diagnozy PCOS. Diagnostyka różnicowa nazywa się wykluczeniem odpowiednich zaburzeń w zależności od objawów i zawężeniem wyboru. W celu ustalenia diagnostyki różnicowej PCOS należy wykluczyć hiperprolaktynemię, choroby tarczycy, zespół Cushinga i przerost nadnerczy na podstawie powiązanych badań. Chociaż biorąc pod uwagę przebyte choroby, zmiany masy ciała i objawy insulinooporności mogą być pomocne, badanie miednicy, USG przezpochwowe i pomiar poziomu hormonów należą do najczęściej zalecanych badań. Według National Health Service (NHS) nieregularne lub rzadkie miesiączki, wysoki poziom hormonów androgennych lub objawów oraz skany wykazujące policystyczne jajniki są określonymi kryteriami PCOS. Ponadto najczęściej stosowaną metodą są kryteria diagnostyczne Rotterdam PCOS u dorosłych. W badaniu ultrasonograficznym obecność dwóch klinicznych lub biochemicznych hiperandrogenizmów, dysfunkcji owulacji lub policystycznych jajników finalizuje rozpoznanie PCOS.
PCOS i odżywianie
Niedobór witaminy D może nasilać PCOS lub choroby współistniejące wywołane przez PCOS. Kalcytriol zwiększa poziom receptorów insuliny na poziomie mRNA i białka. Zwiększa również bezpośrednio i pośrednio wrażliwość na insulinę. Bezpośredni efekt występuje poprzez aktywację PPAR-δ, receptora zaangażowanego w metabolizm kwasów tłuszczowych w tkance tłuszczowej i mięśniach szkieletowych. Pośrednim wpływem jest regulacja wewnątrzkomórkowego wapnia, który jest niezbędny do sygnalizacji za pośrednictwem insuliny w tłuszczu i mięśniach. Z drugiej strony niedobór witaminy D może skutkować insulinoopornością, wywołując reakcję zapalną. Ponadto witamina D obniża poziom promotora AMH.
Jak wspomniano powyżej, aby osiągnąć określone cele dla każdej kobiety, najlepszą dietą lub schematem odżywczym byłaby dieta dostosowana do potrzeb. Jednak niektóre sugestie mogą pomóc w wyborze tego, co jeść mniej lub bardziej. Idealna dieta byłaby bogata w błonnik i uboga w tłuszcze nasycone i węglowodany. Istnieje klasyfikacja węglowodanów uwzględniająca odpowiedź glukozy we krwi, jaką wywołują w ciągu 2 godzin: węglowodany o niskim i wysokim indeksie glikemicznym. Węglowodany o niskim indeksie glikemicznym są na szczycie naszej agendy; Należą do nich produkty spożywcze i warzywa, takie jak brokuły, surowa marchew, soczewica, soja, otręby, płatki śniadaniowe, chleb pełnoziarnisty itp. Pacjenci powinni być również świadomi, że pokarmy o wysokim indeksie glikemicznym w profilaktyce, biały ryż, ciasta i ciasteczka, frytki lub chipsy oraz niektóre owoce, takie jak ananas czy arbuz, są rzeczywistymi przykładami [37].
źródła:
1. Deans, R. Polycystic ovary syndrome in adolescence. Med. Sci. 2019, 7, 101.
2. Brennan, L.; Teede, H.; Skouteris, H.; Linardon, J.; Hill, B.; Moran, L. Lifestyle and Behavioral Management of Polycystic Ovary Syndrome. J. Women’s Health 2017
3. Hakimi, O.; Cameron, L.-C. Effect of Exercise on Ovulation: A Systematic Review. Sports Med. 2016, 47, 1555–1567
4. Faghfoori, Z.; Fazelian, S.; Shadnoush, M.; Goodarzi, R. Nutritional management in women with polycystic ovary syndrome: A review study. Diabetes Metab. Syndr. Clin. Res. Rev. 2017